Στρατιωτικά συστήματα μάχης σώμα με σώμα και Αυτοάμυνα .

Ή αλλιώς, ο μύθος των στρατιωτικών συστημάτων μάχης σώμα με σώμα στη χρησιμότητά τους στην Αυτοάμυνα πολιτών.

 Aρθρο του Master Μιχάλη Κοσσυβάκη.

 

Αναδημοσίευση.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πως στους περισσότερους στρατούς του κόσμου, αλλά και σε όλες τις ειδικές δυνάμεις τους, η μάχη σώμα με σώμα αποτελεί ένα από τα βασικά -τις περισσότερες φορές-, αναπόσπαστα όμως σε κάθε περίπτωση, κομμάτια της εκπαίδευσής τους.

Ο σκεπτόμενος αναγνώστης, που γνωρίζει τον τρόπο, και θα αφιερώσει τον απαραίτητο χρόνο για έρευνα, θα κατανοήσει πως σε αρκετούς στρατούς, η επιλογή του τρόπου εκπαίδευσης (στυλ-σύστημα-μέθοδος) βασίζεται εν πολλοίς, σχεδόν κυρίαρχα σε πολιτιστικά κριτήρια. Γεγονός που γίνεται εύκολα κατανοητό.

Με τα χρόνια, αρκετές από αυτές τις μεθόδους (οι λόγοι που έγινε αυτό, δεν είναι επί του παρόντος) έγιναν «ανοιχτά» – διαθέσιμα και προς τους πολίτες.

Αυτό το άρθρο, δεν θα σταθεί επικριτικά ούτε στους λόγους ύπαρξής τους έξω από τον στρατό / αστυνομία και στις σκοπιμότητες που αυτοί φέρουν, αλλά ούτε και στην αποτελεσματικότητα που υπόσχονται σε θέματα αυτοάμυνας πολιτών.

Θα προσπεράσει επίσης, τις ταμπέλες που συχνά τα συνοδεύουν όπως “Θανάσιμο”, “το καλύτερο στον κόσμο”, “το αποτελεσματικότερο όλων”, “η τέχνη που ακολουθούν οι περισσότεροι…”, “το στυλ που προτιμούν οι καλύτεροι”, «η μόνη αυθεντική αυτοάμυνα»…. και θα παρουσιάσει κάποια στοιχεία, ικανά στο να εγείρουν περαιτέρω προβληματισμό, και παράλληλα να προσθέσουν στην κρίση του κάθε πολίτη που σκέφτεται να τα ακολουθήσει (ή τα ακολουθεί) με στόχο την ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

Πριν συνεχίσω, κρίνω χρήσιμο να ξεκαθαρίσω ότι:

Α. Δεν κρίνω τους εκπαιδευτές που χρησιμοποιούν το όνομα μιας στρατιωτικής μονάδας ή ενός στρατιωτικού συστήματος μάχης σώμα με σώμα (αυθεντικού, επίπλαστου ή κάλπικου) για να πουλήσουν.

Σε μια ελεύθερη αγορά, ο καθένας έχει δικαίωμα να μεταχειρίζεται τους διαφημιστικούς τρόπους που θεωρεί καλύτερους, αποδοτικότερους και πιο συμβατούς με την φιλοσοφία και τις αρχές του.

Β. Δεν υποστηρίζω πως τέτοιες μορφές εκπαίδευσης, στερούνται λειτουργικότητας ή δεν προσδίδουν οφέλη στην Αυτοάμυνα.

Γ. Δεν έχω τίποτα εναντίον όσων τα ακολουθούν με σκοπό την Αυτοάμυνα ή με όσους τα συμπαθούν – υποστηρίζουν.

Ξεκινώντας ας ξεπεράσουμε το κατά πόσο είναι εφικτό να υπάρχει αυθεντικότητα προέλευσης στα προγράμματα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων, από τη στιγμή που οι επικεφαλής εκπαιδευτές, λαμβάνουν τις περισσότερες φορές πολυποίκιλες γνώσεις από διάφορες αλλά και διαφορετικές μεθόδους εκπαίδευσης όσο βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις. Επιπλέον σε αρκετές περιπτώσεις, εξωτερικοί (μη στρατιωτικοί) εμπειρογνώμονες καλούνται ως επικεφαλής διάφορων φάσεων εκπαίδευσης τέτοιων τμημάτων.

Είναι τουλάχιστον άστοχο, να θεωρεί κάποιος, πως στο σύνολό τους, όταν συναντούν μια αποτελεσματικότερη αρχή, μια δραστικότερη διαδικασία, μια προσέγγιση με καλύτερη εκτελεστική λειτουργικότητα, ένα ρεαλιστικότερο ή πιο εξειδικευμένο τρόπο κλπ, να μην τον αφομοιώνουν και να μην τον προσθέτουν (με ή χωρίς τροποποιήσεις) στο πρόγραμμά τους.

Ας ξεπεράσουμε επίσης το κατά πόσο είναι εύκολο και εφικτό για ένα πολίτη που καλείται να το διδάξει, το να διδαχθεί ως μέλος του ευρύ κοινού, επιχειρησιακές διαδικασίες, λεπτομέρειες και τακτικές των ειδικών δυνάμεων του στρατού!

Ας σταθούμε στο εξής:

Πόσο συμβατά μπορούν να είναι με την Αυτοάμυνα Πολιτών;

Για να οδηγηθεί κάποιος σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, πρέπει να απαντήσει σε ένα πλήθος ερωτημάτων, ωστόσο σημαντικότερα θεωρώ τα εξής

1. Γιατί δημιουργήθηκαν αυτά τα προγράμματα εκπαίδευσης;

Δημιουργήθηκαν για την εξυπηρέτηση στρατιωτικών και μόνο σκοπών και αναγκών εν καιρό πολέμου και το κυριότερο, σχεδιάστηκαν και μετεξελίχτηκαν για να μπορούν να αποδώσουν από αυστηρά επιλεγμένο και ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό.

Πρέπει να γίνει απολύτως αντιληπτό, ότι το στρατιωτικό πλαίσιο στο οποίο, εφαρμόζεται αυτή η εκπαίδευση, είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό, ασυνταύτιστο και ασύμφωνο με την καθημερινή ζωή και με τις ανάγκες αυτοάμυνας ενός πολίτη.

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, πόσο μάλλον των ειδικών δυνάμεων, έχουν κανόνες εμπλοκής και επιχειρησιακές παραμέτρους, που ναι μεν διαφοροποιούνται από αποστολή σε αποστολή, εντούτοις επιτρέπουν την χρησιμοποίηση θανατηφόρας δύναμης.

Δεν γίνεται να εκπαιδεύεται ένας πολίτης με το να μάθει να αντιτείνει ως απάντηση σε ένα σπρώξιμο, το σπάσιμο του αυχένα. Η χρήση θανατηφόρας βίας σε τέτοια περίπτωση επ ουδενί δεν δικαιολογείται, οπότε αναφερόμαστε σε καθαρή δολοφονία!

Ένα μέλος στρατιωτικής ειδικής δύναμης πρέπει να ολοκληρώσει την αποστολή του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η φυγή δεν αποτελεί επιλογή. Μην ξεχνάτε πως λαμβάνει ειδική ψυχοδιανοητική εκπαίδευση ώστε να μην εγκαταλείπει.

Αντιθέτως, στην αυτοάμυνα πολιτών η φυγή στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι η καλύτερη επιλογή.

Ο καθένας κατανοεί πως ο στόχος, είναι ολότελα άλλος!.

Επίσης, οι στρατιώτες χρησιμοποιούν τεχνικές άοπλης μάχης μόνο όταν αυτό κριθεί άκρως απαραίτητο. Πχ, όταν μείνουν από πυρομαχικά ή όταν για κάποιο λόγο αποκοπούν από την ομάδα τους και αιφνιδιαστούν από κοντινή επίθεση μη έχοντας την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν το μαχαίρι τους ως όπλο υψηλής απόδοσης ή κάποιο μέρος του πυροβόλου τους όπλου κλπ.

Ένα ακόμα βαρυσήμαντο συστατικό στην εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων, είναι η ομαδική εργασία. Η νοοτροπία τους δηλαδή, να λειτουργούν ως ομάδα. Ένα πλαίσιο εκπαίδευσης που σε καμία περίπτωση δεν είναι συμβατό με αυτό του πολίτη και της Αυτοάμυνας.

Επίσης σημαντική παράμετρος είναι και η εξής. Αυτά τα προγράμματα έχουν σχεδιαστεί για να αποδίδουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα εκπαίδευσης.

Αυτό σημαίνει αφενός ότι δεν γίνεται να έχουν το βάθος γνώσης που προσφέρει η σπουδή σε μια πολεμική τέχνη, όπου τις περισσότερες φορές απαιτούνται χρόνια συστηματικής εκπαίδευσης για να μπορέσει να βρει ο σπουδαστής πόσα περικλείονται πίσω από μια αρχή και να τα κατανοήσει, αφετέρου ότι βάση της στρατιωτικής τους δομής, δηλαδή να λειτουργούν σε εμπόλεμες καταστάσεις, πρώτον είναι διαρθρωμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι επιχειρησιακά βάση του οπλισμού που φέρει το κάθε μέλος (π.χ όταν φέρεις μαχαίρι και κινδυνεύεις σε στρατιωτική επιχείρηση το τραβάς, δεν εμπλέκεσαι σε άοπλη μάχη) αλλά και βάση του φόρτου που φέρουν (πχ σακίδιο 20 – 25 κιλών) και δεύτερον να δικαιολογούν ένα ποσοστό σε ανθρώπινες απώλειες.

Από την άλλη, ο πολίτης που δεν έχει ειδικές και αυξημένες ανάγκες αυτοάμυνας (λόγω επαγγέλματος, τόπου διαμονής κλπ) αφενός έχει πολύ χρόνο για να διαθέσει στην εκπαίδευσή του, αφετέρου η σπουδή μιας τέχνης, είναι μια διαδικασία που μπορεί να την ακολουθεί ευχάριστα και αποδοτικά για όλη του τη ζωή.

 

2. Σε ποιους απευθύνονται;

Πρέπει επίσης να κατανοηθεί με απόλυτο τρόπο, πως οι ειδικές δυνάμεις δεν στελεχώνονται απλά από ανθρώπους με χαρακτηριστικά απείρως μακριά από τον καθημερινό άνθρωπο, αλλά αρκετές φορές από την ελίτ των στρατιωτών.

Για να καταλάβει κάποιος τις ιδιαιτερότητες που πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει δεκτός ως δόκιμο μέλος σε μια στρατιωτική ειδική δύναμη, ας διαβάσει το παρακάτω

Δεν θα παρουσιάσω τα πολλά ειδικά προσόντα (ηλικιακά, μόρφωσης, αντίληψης, πολυσύνθετης γνώσης κλπ – Οποιος έχει χρόνο και διάσθεση ας ψάξει για τα ASVAB subtests!!!) που πρέπει να έχει ένας ήδη στρατιώτης, απλά για να κριθεί κατάλληλος να δοκιμάσει (και όχι να επιτύχει) να ενταχθεί σε ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ.

Θα σταθώ σε μερικά μόνο από τα απαιτούμενα του APFT (Army Physical Fitness Tesτ) από άποψη φυσικής κατάστασης:

• PUSH-UPS Mίνιμουμ 50 σε διάρκεια δύο λεπτών
• SIT-UPS Mίνιμουμ 60 σε διάρκεια δύο λεπτών
• CHIN-UPS Μίνιμουμ 7 σε διάρκεια δύο λεπτών
• 2 MILE RUN Μίνιμουμ 17 λεπτά

Αφού λοιπόν έχει κάποιος αυτά τα χαρακτηριστικά/ικανότητες θα προετοιμαστεί για 2 εβδομάδες , εστιάζοντας σε μεγάλο βαθμό στη φυσική κατάσταση, ώστε να ακολουθήσει ένα πολύ – πολύ – πολύ – πολύ – πολύ – ΠΟΛΥ βαρύ πρόγραμμα 45 εβδομάδων! Πρόγραμμα που σχεδόν για το σύνολο των πολιτών χαρακτηρίζεται ως απάνθρωπο.

Για τέτοιους πολύ ειδικούς ανθρώπους λοιπόν φτιάχτηκαν και τα προγράμματα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων για μάχη σώμα με σώμα.

Και ας ληφθεί υπόψη ότι ακόμα και σε αυτούς που επιλέχθηκαν αποτελώντας την ελίτ των υποψηφίων, η εκπαίδευση έχει ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό αποτυχίας.

Συμπεράσματα

Θα επαναλάβω, πως δεν έχω απολύτως τίποτα, εναντίον των στρατιωτικών μεθόδων μάχης σώμα με σώμα. Αντιθέτως πιστεύω πως λειτουργούν εντυπωσιακά καλά για τους σκοπούς που δημιουργήθηκαν και για τους στόχους που προορίζονται.

Ο σκοπός των ειδικών δυνάμεων είναι να ολοκληρώσουν την αποστολή τους (αρκετές φορές με κάθε κόστος)

Η δική σας αποστολή, είναι να επιστρέψετε στην οικογένεια και στο σπίτι σας σώοι και αβλαβείς. Χωρίς κόστος σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας.

Πρέπει να κατανοηθεί, πως όσο τέλειο κι αν είναι ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης πολιτών με σκοπό την Αυτοάμυνα, είναι εξ αντικειμένου πρακτικά άχρηστο για τις ανάγκες ενός στρατιωτικού τμήματος ειδικών δυνάμεων του στρατού, το ίδιο ισχύει και αντίστροφα.

Δεν μπορεί ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης που είναι σχεδιασμένο για τους καλύτερους των καλυτέρων του στρατού, κατά την παραμετροποίησή του για να γίνει κατάλληλο για τις ανάγκες των πολιτών, να του αφαιρείς τα κυριότερα χαρακτηριστικά που το διέπουν, όπως η χρήση θανατηφόρας δύναμης, ο ψυχοδιανοητικός τρόπος πρόσβασης , η νοοτροπία μη εγκατάλειψης, το φονικό ένστικτο επιβίωσης και τόσα ακόμα, και αυτό να παραμένει το ίδιο λειτουργικό για τον «Κο Τάκη», τον «Γιωργάκη» και τη «Μαιρούλα», αλλά ούτε και να διατηρεί την δυναμική του, που τόσο προβάλλεται για να προσελκύσει τον «Τάκη», τον «Γιώργο» και την «Μαίρη».

Ο έξυπνος εκπαιδευτής, έχει το γνώρισμα του φιλομαθή ανθρώπου. Αυτή η ιδιότητα που παρακινείται από την αγάπη της μάθησης, τον οδηγεί να ανοίξει τους γνωστικούς του ορίζοντες και να λαμβάνει έξτρα και εξειδικευμένη γνώση, άσχετα αν διατηρεί ως κεντρική ταμπέλα ένα συγκεκριμένο σύστημα, είτε γιατί το πιστεύει, είτε για λόγους ισχυρού brand name.

Πρέπει οι Εκπαιδευτές που κατέχουν εξειδικευμένη γνώση (ας την ονομάσουμε Tactical) να την μεταδίδουν – διδάσκουν;

Kατά την γνώμη μου ναι, υπό την προϋπόθεση, να υπάρχει ο απαραίτητος καταμερισμός γνωστικών αντικειμένων και τρόπου εκπαίδευσης (σωματικής και ψυχοδιανητικής) ανάλογα με την κατηγορία αναγκών που ανήκει ο καθένας.

Οι βασικές κατηγορίες είναι τρεις

• Κατηγορία Α. Η κατάλληλη εκπαίδευση – γνώση, για επαγγελματίες φύλαξης, στελέχη ασφάλειας προσώπων και υποδομών, πολίτες με ειδικές ανάγκες αυτοπροστασίας (και εκπαιδευτές Πολεμικών τεχνών)
• Κατηγορία Β. Η κατάλληλη εκπαίδευση – γνώση για Αστυνομικούς, Λιμενικούς, Ειδικούς φρουρούς, Σωφρονιστικούς Υπαλλήλους (και εκπαιδευτές ΠΤ)
• Κατηγορία Γ. Η κατάλληλη εκπαίδευση – γνώση για στρατιωτικούς, επίλεκτα τμήματα Αστυνομίας (και εκπαιδευτές ΠΤ).

Αν κάποιος προσπαθήσει να βάλει στο ίδιο μπλέντερ όλες τις παραπάνω κατηγορίες, προσθέτοντας σε αυτές και την κατηγορία των πολιτών, θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με όποιον προσπαθήσει να πιάσει επιταχύνσεις, ταχύτητες και χρόνους φόρμουλα 1, σε χωμάτινη ειδική διαδρομή του Ράλλυ Ακρόπολις οδηγώντας μια Bugatti Veyron και περιμένοντας να τερματίσει άθικτη!

Παραμείνετε ασφαλείς.

 Μιχάλης Κοσσυβάκης

Εκπαιδευτής ένοπλης και άοπλης μάχης.



Αναδημοσίευση.

ΚΥΑ για 24ωρη οπλοφορία των Εξωτερικών Φρουρών .

Ένα πάγιο αίτημα της υπηρεσίας μας εδώ και 16 χρόνια επιτέλους γίνεται πραγματικότητα.

 

Επίσκεψη και δωρεά ρουχισμού στο Κέντρο Φιλοξενίας ανηλίκων Πειραιά «Ο Καλός Ποιμήν».

Την Παρασκευή 20-05-2016 αντιπροσωπία και μέλη του Ανεξάρτητου Σωματείου της Εξωτερικής Φρουράς Κορυδαλλού «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΥΕΦΚΚ», επισκέφθηκαν το Κέντρο Φιλοξενίας ανηλίκων Πειραιά «Ο Καλός Ποιμήν», προκειμένου να παραδώσουν δωρεά ρουχισμού που εξασφαλίσαμε από την εταιρεία BodyMove , για τα 23 παιδάκια του ιδρύματος, 13 για αγόρια και 10 για κορίτσια, με ανάλογα των ηλικιών τους μεγέθη, αλλά και προσφορές απλών μελών του σωματείου μας.

 Έγινε ξενάγηση στους χώρους, τις αίθουσες και τους κοιτώνες, από την Διευθύντρια του κέντρου, όπου και διαπιστώθηκε το άριστο και πολύ σημαντικό έργο που επιτελείται από όλους για αυτά τα παιδιά. Ακολούθησε μακρά συζήτηση για τα καθημερινά προβλήματα και για τις ανάγκες που προκύπτουν. Συμφωνήθηκε να δημιουργηθεί ομάδα εθελοντισμού από μέλη του σωματείου μας, προκειμένου να σταθούμε αρωγοί σε απλά καθημερινά πράγματα, που όμως είναι σημαντικά για την λειτουργία του προγράμματος του κέντρου και της διαβίωσης των παιδιών. Το σωματείο μας, διαβεβαίωσε τη διεύθυνση του κέντρου φιλοξενίας, ότι θα συμβάλει όσο το δυνατόν περισσότερο και σε διαφόρους τομείς στο δύσκολο έργο που επιτελείται ανανεώνοντας το ραντεβού μας. Ακολούθησε παιχνίδι φυσικά με τους μικρούς πρωταγωνιστές με πολύ γέλιο, ενθουσιασμό και χαρά!

                                                          Η συντακτική ομάδα του blogspot

                                                                   ptyxyefkk@yahoo.gr           

50 έργα κρατουμένων στην Art-Athina 2016

Η έκθεση "Θέμα Χρόνου" ξεκινά στη Διεθνή Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης Art-Athina 2016 από τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 

 

Αντωνία Ξυνού.

 

 

 

 Έργα κρατουμένων με θέμα τον εγκλεισμό, περιλαμβάνονται στην έκθεση "Θέμα Χρόνου" που ξεκινά στη Διεθνή Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης Art-Athina 2016 από τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

 

 

Η έκθεση  που επιμελείται ο Ιορδάνης Θεοδωρίδης, περιλαμβάνει έργα τέχνης από φυλακές της χώρας, ποιήματα, ένα βίντεο με συνεντεύξεις και ένα δρώμενο. Στόχος είναο να ευαισθητοποιηθεί το κοινό και υποκινηθεί το διάλογος. "Το πέρασμα του χρόνου τόσο μέσα όσο και έξω από τη φυλακή έχει κοινά χαρακτηριστικά˙ άλλωστε, σε μονάδες χρόνου μετριέται και η ζωή του καθενός μας. Η έκθεση αυτή αποσκοπεί να συνενώσει, σε χρόνο ορισμένο, δυο κόσμους προσωρινά διαχωρισμένους, τον έξω και τον μέσα" αναφέρει το υπουργείο Δικαιοσύνης και προσθέτει: "τα προγράμματα τέχνης μέσα στη φυλακή εμπνέουν τη δημιουργία πολλών αξιοπρόσεκτων έργων τέχνης, γεγονός που ενισχύει την αισθητική και την αναμορφωτική αξία των προγραμμάτων αυτών. Πολλές φορές, τα έργα που γίνονται μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον αντανακλούν την υπαρξιακή κατάσταση του καλλιτέχνη. Οι ιδιαίτερες αυτές συνθήκες δημιουργίας διεγείρουν, συχνά, έναν έντονοσυναισθηματισμό, τον οποίο μπορεί κανείς να αντιληφθείμέσα από τα ίδια τα έργα. Αρκετοί από τους καλλιτέχνες που παρουσιάζονται στην έκθεση αγωνίστηκαν να ολοκληρώσουν τα έργα τους εγκαίρως, καθώς κάποιοι από αυτούς είχαν ξεκινήσει μόλις πρόσφατα να ζωγραφίζουν και να σχεδιάζουν. Η αφοσίωσή τους υπήρξε αξιοσημείωτη, γεγονός που αποδεικνύει πόσο σημαντικά είναι τα έργα τους για τους ίδιους".

  Τα μέλη του προγράμματος επανένταξης του Κέντρου Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων του Ελεώνα της Θήβας (ΚΑΤΚΕΘ) συμμετέχουν, κατόπιν δικής τους πρωτοβουλίας, με το δρώμενο «5 συν 1 καρέκλες», το οποίο συνδυάζει εκφάνσεις της αντίληψης για το χρώμα, αισθήσεις και προκαταλήψεις.
Επίσης, η Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής θα υποδεχθεί στην επίσημη έναρξη της έκθεσης «Θέμα Χρόνου» τον ηθοποιό Αργύρη Πανταζάρα. Ο Αργύρης Πανταζάρας θα απαγγείλει ποιήματα από τα «Κλειδιά Ελευθερίας», μια συλλογή πεζών/ποιημάτων από εκπαιδευομένους του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας της Φυλακής των Διαβατών.

  Στην έκθεση «Θέμα Χρόνου» θα εκτεθούν πάνω από πενήντα έργα. Τα περισσότερα είναι διαθέσιμα προς πώληση, ενώ τα έσοδα από τις πωλήσεις πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στους καλλιτέχνες. Μια πλήρης λίστα των έργων αυτών θα βρίσκεται αναρτημένη και θα προσφέρεται για αγορές, λίγο πριν από την έκθεση, στον ιστότοπο: www.sofron.gov.gr.
Τέλος, η Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής προετοιμάζει μια ευρύτερη έκθεση έργων τέχνης αλλά και προϊόντων που παράγονται στις φυλακές που θα πραγματοποιηθεί  το Φθινόπωρο, μεταξύ 30 Σεπτεμβρίου και 9 Οκτωβρίου 2016, στο Κτήριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) στο Θησείο.

  ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ @ Art-Athina 2016
Διάρκεια
26-29 Μαΐου 2016
Τοποθεσία
Κλειστό Παλαιού Φαλήρου (Γήπεδο TaeKwonDo)
Παλαιό Φάληρο, Αθήνα
1ος Όροφος / «Πλατφόρμες»
Εκδηλώσεις
Παρασκευή 27 Μαΐου 2016, ώρα 19.00
Περφόρμανς με τίτλο «5 συν 1 καρέκλες» της Ομάδας ΕΠΙΛΟΓΗ (Επανένταξη Κέντρου Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων του Ελεώνα της Θήβας / ΚΑΤΚΕΘ)
Σάββατο 28 Μαΐου, ώρα 17.00
Συζήτηση με θέμα «Τέχνη και Φυλακή»: Συντονιστής ο Αλέξης Κανιάρης, Γενικός Διευθυντής της Art-Athina
Σάββατο 28 Μαΐου, ώρα 19.00
Επίσημη έναρξη της Έκθεσης «ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ»: Χαιρετισμός από τον Γενικό Γραμματέα ΑντεγκληματικήςΠολιτικής, Ευτύχη Φυτράκη, Ποιητικό Αναλόγιο με έργα κρατουμένων από τον ηθοποιό, Αργύρη Πανταζάρα

Συμφωνία συνεργασίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με το Συνήγορο του Πολίτη.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Επιτέλους κι ένα καλό «μνημόνιο»!

 

 

 Συντάκτης: Μαρία Δήμα, Αντα Ψαρρά Στιγμιότυπο από την ημερίδα

 

 

 

 

«Ο κρατούμενος είναι κάρβουνο που ή σε λερώνει ή σε καίει».

Αυτό ήταν μέχρι χθες το επαναλαμβανόμενο μοτίβο για την περιγραφή των πολιτών που κρατούνται στα ελληνικά σωφρονιστικά ιδρύματα, σύμφωνα με τους περισσότερους ομιλητές, στην ημερίδα με θέμα: «Φυλακές, δικαιώματα, διαφάνεια και λογοδοσία - Ο ρόλος των εποπτικών μηχανισμών».
Ενα διαφορετικό, ένα καλό μνημόνιο υπογράφτηκε στη διάρκεια της ημερίδας, ανάμεσα στην ανεξάρτητη αρχή Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) και το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Μια σύμπραξη που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό απέκτησε πλέον και επίσημο χαρακτήρα, με την υπογραφή πρωτοκόλλου μιας αναγκαίας και μόνιμης πλέον συνεργασίας.
Οι μορφές, οι δράσεις και οι στόχοι αυτής της συνεργασίας αναλύθηκαν από εκπροσώπους των δύο «συμβαλλομένων», αλλά και εκπροσώπους φορέων που σχετίζονται με το σύστημα σωφρονισμού και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Για ένα παράθυρο στο φως μίλησε η Βασιλική Κατριβάνου, πρόεδρος της αρμόδιας μόνιμης επιτροπής της Βουλής (σωφρονιστικού συστήματος και λοιπών δομών εγκλεισμού).
«Είμαστε εδώ άνθρωποι που νοιαζόμαστε για τις φυλακές και σήμερα ανοίγει ένα παράθυρο πρόσβασης και ελέγχου από μια ανεξάρτητη αρχή, ώστε να πάψουν οι άνθρωποι εκεί να βρίσκονται στο σκοτάδι και στο περιθώριο. Μαθαίναμε επί δεκαετίες την ύπαρξη κρατουμένων όταν υπήρχε κάποιο δυσάρεστο συμβάν, ενώ αγνοούσαμε το τι γίνεται καθημερινά μέσα στα κελιά» συμπλήρωσε.
Η Β. Κατριβάνου ζήτησε να μειωθεί το εύρος των μεγάλων ποινών, ώστε να εξευρωπαϊστεί και στον τομέα αυτό η χώρα, ενώ, τέλος, εξήγησε πως η ρύθμιση για τις μωρομάνες χρειάζεται επέκταση, μιας και οι περισσότερες ακόμα παραμένουν φυλακισμένες, με τα μωρά να μεγαλώνουν μέσα στα κελιά.
◾ Τον λόγο πήρε αμέσως μετά ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, ο οποίος δήλωσε ότι «το παράθυρο στη φυλακή έχει μόνο μία έννοια, την επανένταξη» και συμπλήρωσε:

«Η διαφάνεια και η διαύγεια δεν αφορούν αποκλειστικά τον χώρο της οικονομίας, αλλά, αντίθετα, όλες εκείνες τις πράξεις που συγκαλύπτουν αδικίες και παρανομίες. Η φυλακή οφείλει να είναι ανοιχτή και προσβάσιμη για κάθε έλεγχο που αποτελεί εγγύηση για την καλύτερη λειτουργία, για την εποπτεία και τη διασύνδεση του χώρου της φυλακής με την κοινωνία».

Μίλησε για τα δύσκολα βήματα που ακολουθούν τα πρώτα ευεργετικά μέτρα ανακούφισης στον χώρο των φυλακών.
◾ Ο Β. Καρύδης χώρισε τις περιόδους των συνεχών προσπαθειών συνεργασίας του Συνηγόρου με το σωφρονιστικό σύστημα.
Από το 1998 μέχρι το 2000 ήταν η περίοδος μιας ανιχνευτικής σχέσης.
Το 2001 μέχρι το 2004 υπήρξε μια στάση ανοχής απέναντι στον Συνήγορο.
Ομως από το 2004 μέχρι το 2009 ήταν περίοδος των φυλακών-άβατο, με απόλυτα αμυντική και συγκρουσιακή κατάσταση από την πλευρά του σωφρονιστικού συστήματος.
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν από το 2009, αλλά και πάλι χωρίς κατοχύρωση του ρόλου της ανεξάρτητης αρχής.
«Ωστόσο ο ΣτΠ απέδειξε σιγά σιγά τον ρόλο του και ενισχύθηκε η εμβέλεια του. Σήμερα διευκολύνονται οι έλεγχοι και το σύστημα προσπαθεί να συμμορφώνεται με τις υποδείξεις. Μπορεί το σωφρονιστικό διοικητικό σύστημα να αντιδρούσε και να συνεχίζει να αντιδρά, όμως η αξιοπιστία του ΣτΠ εδραιώθηκε» συμπλήρωσε.
Μίλησε ακόμα για την ενημέρωση και τη συνεργασία με τους υψηλού κύρους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως η Επιτροπή για τα βασανιστήρια (CPT) και ο ΟΗΕ.
«Το πρωτόκολλο που υπογράφουμε σήμερα αφορά τη συνεργασία με πλήρη ανεξαρτησία για την προστασία των δικαιωμάτων των κρατουμένων» είπε ο αν. Συνήγορος του Πολίτη.
◾ Οι δράσεις και οι στόχοι συνεργασίας περιγράφηκαν από τους ομιλητές του υπ. Δικαιοσύνης και του ΣτΠ, Ι. Σταλίκα και Φ. Παντελίδου αντίστοιχα.
Συνοπτικά αφορούν την έναρξη λειτουργίας σχολής σωφρονιστικών, εκπαιδευτικά προγράμματα για τους κρατούμενους, αλληλοενημέρωση επί σχεδίων νόμων, συναντήσεις με διεθνείς φορείς, ενημέρωση για οποιαδήποτε κακομεταχείριση και τέλος ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Στόχοι που άρχισαν ήδη να εκπληρώνονται είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, το αλφαβητάρι του κρατούμενου, που εκδόθηκε πρόσφατα και θα μεταφραστεί σε τρεις γλώσσες, η διασφάλιση λογοδοσίας στις φυλακές, ο οικονομικός έλεγχος, πολλές πιλοτικές δράσεις, όπως το ηλεκτρονικό επισκεπτήριο, σταδιακή βελτίωση των αγροτικών φυλακών κ.λπ.
◾ Ο γ.γ. Αντιεγκληματικής Πολιτικής Ε. Φυτράκης μίλησε για «διαφάνεια και λογοδοσία σε κάθε κελί».
Η μέτρηση της ποινής ανήκει στη σωφρονιστική διοίκηση, η δικαιοσύνη δεν πρέπει να σταματά στην είσοδο της φυλακής, τόνισε, συμπληρώνοντας ότι «η ύπαρξη ελέγχων από ανεξάρτητους φορείς (οι οποίοι ήταν αποκλεισμένοι διά ροπάλου) είναι αναγκαιότητα, γιατί χρειαζόμαστε τις υποδείξεις τους, τους έχουμε ανάγκη».
Το τρίπτυχο στο οποίο βασίζεται το υπουργείο είναι ασφάλεια, ανθρωπισμός, επανένταξη.
«Στη φυλακή ανακυκλώνουμε έναν πληθυσμό μεγάλο και το ζητούμενο είναι μετά την έξοδο από τη φυλακή να μην τους ξαναδούμε».
◾ Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Κ. Τσιτσελίκης, σημείωσε ότι:
«Η περίοδος της επανένταξης γίνεται ήδη από την περίοδο της σύλληψης μέσα από νοητές παροχές. Μπορούμε να έχουμε σωφρονισμό στις φυλακές; Η απάντηση είναι όχι. Σωφρονίζεται κάποιος αν τον κλείσουμε σε ένα κελί; Η φυλακή για τους φτωχούς είναι νομίζω ταξικό θέμα, ενώ υπάρχει και ένα «εθνικό» προφίλ στα δικαστήρια, αφού ο αλλοδαπός μπαίνει ευκολότερα στη φυλακή. Αυτό που γίνεται σήμερα σπάει το κατεστημένο, αλλά πρέπει να δεθεί σωστά για να το έχουμε και αύριο στη φυλακή, όταν δεν θα είστε κυβέρνηση».
◾ Ο Σ. Μαντακιοζίδης, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ε.τ., αρνήθηκε την προηγούμενη παρατήρηση λέγοντας:

«Δεν το διαπίστωσα από τη θητεία μου στην ελληνική Δικαιοσύνη. Το θέμα αυτό θίγει την ξενοφοβία και θέματα ρατσισμού».

◾ Παρεμβάσεις έκαναν ακόμη ο καθηγητής και πρόεδρος του δ.σ. του Συλλόγου «Επάνοδος» Γ. Νικολόπουλος και ο συνήγορος του Παιδιού Γ. Μόσχος.

«Η φυλακή που δεν θέλουμε» διά στόματος... Τσιτσάνη

Με στίχους ξεκίνησε την ομιλία του ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλος:
«Ξυπνώ και βλέπω σίδερα στη γη στερεωμένα και βλέπω τους κατάδικους σαν φύλλα μαραμένα. Ανοίγω το παράθυρο, να δω την κοινωνία κι ο φύλακας με τράβαγε γραμμή στα πειθαρχεία. Τι να σου κάνω, φύλακα, που ’ναι δικαίωμά σου της φυλακής τα σίδερα και τα κλειδιά δικά σου».
Κανείς από το ακροατήριο δεν αναγνώρισε τους στίχους του Τσιτσάνη και ο υπουργός συμπλήρωσε: «Αυτή είναι η εικόνα της φυλακής που δεν θέλουμε».

«Προτιμώ να επενδύουμε σε ό,τι λέγεται ανοιχτή φυλακή»

Χαρακτηριστικές για το τι ισχύει στο σωφρονιστικό σύστημα ήταν οι εισηγήσεις των δύο καθηγητών Νίκου Κουλούρη και Βιντζέντζο Ρουγκιέρο:
◾ Ο Ν. Κουλούρης, καθηγητής Σωφρονιστικής Πολιτικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, τόνισε ότι οι προσπάθειες βελτιώσεων στις ελληνικές φυλακές προσομοιάζουν με προσπάθεια τετραγωνισμού του κύκλου.
Αναφέρθηκε στην εμπειρία του, όταν το 2000 δούλεψε στο υπουργείο ως κοινωνιολόγος στις φυλακές Κορυδαλλού.
Πριν επισκεφτεί το κατάστημα, ο προϊστάμενος του είπε να προσέχει και να γνωρίζει ότι η διοίκηση ασκείται από το υπ. Δικαιοσύνης.
Μόλις έφτασε στη φυλακή, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τον ενημέρωσαν ότι εκείνοι διοικούν τις φυλακές.
Σήμερα, τόνισε ο καθηγητής, και ενώ η αντίθεση αυτή παρέμενε επί χρόνια κρυμμένη, ξαφνικά αναζωπυρώθηκε και είναι μείζον θέμα που πρέπει να επουλωθεί πλήρως και να ξεκαθαριστούν οι αρμοδιότητες.
Ανέφερε ως παράδειγμα ότι το υπ. Δικαιοσύνης ενημέρωσε άμεσα το CPT, όταν το παρατηρητήριο εξέδωσε την επικριτική για την Ελλάδα έκθεση του 2015, για όλες τις αλλαγές που είχαν γίνει στο μεταξύ, δεδομένου ότι η καταγραφή αφορούσε την περίοδο 2014.
Αντίθετα, η Ομοσπονδία των σωφρονιστικών έσπευσε να υιοθετήσει την έκθεση, ειδικά αυτή τη φορά, παρόλο που είχε προηγηθεί έκθεση με δημόσια προσβλητική για την Ελλάδα καταδίκη από το CPT, για την οποία δεν έγινε ούτε κουβέντα.
Οι καταγγελίες στο παρελθόν εξουδετερώνονταν με το κτίσιμο νέων φυλακών, μέχρι και τη δημιουργία των φυλακών Γ΄ Τύπου.
Οι τελευταίες προσπάθειες του υπουργείου επιδιώκουν να ανακόψουν αυτές τις ευρωπαϊκές καταδίκες και να πάψει η άτακτη υποχώρηση του κράτους δικαίου, την οποία είχε χαρακτηρίσει έτσι ακόμα και η αρμόδια επιτροπή της Βουλής το 2014.
Για τον Ν. Κουλούρη η πλήρης έλλειψη στοχοθεσίας και καθοδήγησης του προσωπικού οδηγεί στην παράδοση των κρατουμένων στις ισχυρές ομάδες των φυλακών, ενώ παράδοση αποτελούσαν στις φυλακές η αυθαιρεσία, η ατιμωρησία, η αδιαφάνεια, η εσωστρέφεια, η απαξίωση και η υποβάθμιση του προσωπικού, η μετάθεση ευθυνών στα χαμηλότερα υπαλληλικά πόστα και η αποστασιοποίηση των υψηλά ιστάμενων.
Το 90% των υπαλλήλων αφορούν επίβλεψη και φύλαξη και μόνο 50-60 συνολικά άνθρωποι ασχολούνται και δουλεύουν για τις ανάγκες των κρατουμένων.
Οι οικονομικοί πόροι αναλώνονταν σε κάγκελα αντί για περίθαλψη, απεξάρτηση και εκπαίδευση. «Προτιμώ να επενδύουμε σε ό,τι λέγεται ανοιχτή φυλακή», συμπλήρωσε
◾ Ο Ιταλός καθηγητής Κοινωνιολογίας και εγκληματολόγος Βιντζέντζο Ρουγκιέρο, του Πανεπιστημίου Middlesex του Λονδίνου και επιστημονικός σύμβουλος της Κομισιόν και του ΟΗΕ, στην ομιλία του χαρακτήρισε τις ευρωπαϊκές φυλακές «άσυλα για τους φτωχούς», (σ.σ. τα γνωστά κολαστήρια της Αγγλίας του 18ου αιώνα), χαρακτηρισμός που όπως είπε περιγράφει τις εξελίξεις στην επιβολή ποινών και εγκλεισμού στις σημερινές συνθήκες.
«Το έγκλημα είναι συλλογικό ζήτημα και η φυλάκιση οφείλει να είναι το ακραίο μέτρο. Η τιμωρία είναι σχεδόν προκαταβολική, μια και αν είσαι φτωχός ή μετανάστης, σίγουρα θα παρανομήσεις. Η φυλακή είναι ο ακριβότερος τρόπος, για να γίνουν οι κακοί ακόμα χειρότεροι» είπε ο καθηγητής, σημειώνοντας ότι η πλούσια ελίτ θέλει να ξοδέψει χρήματα όχι για να τους βοηθήσει αλλά για να διαχωρίσει τους φτωχούς σε δύο σκληρά αντιμαχόμενες πλευρές: εκείνους που τηρούν και εκείνους που δεν τηρούν τη νομιμότητα, ώστε να διασφαλίζει ανενόχλητα την κυριαρχία της.
Ρώτησα, είπε ο καθηγητής, όταν ήρθα στην Ελλάδα πόσοι διεφθαρμένοι πολιτικοί βρίσκονται στη φυλακή, πόσοι από εκείνους που συνεργάστηκαν -για παράδειγμα- με τη Siemens.
Οι δυνατές ελίτ, που ζουν σε άλλο κόσμο, με τις εταιρείες του Παναμά, με τα δικά τους σχολεία και τις δικές τους περιοχές, που δεν συγχρωτίζονται με άλλες κοινωνικές ομάδες, τιμωρούν τους ανυπεράσπιστους ξοδεύοντας χρήματα για να αναπαράγουν το σύστημα.
Οι ίδιες οι φυλακές είναι ψευδή γραφειοκρατικά συστήματα με λειτουργική παρανομία, με «λευκούς» νόμους ώστε να δικαιολογούν και τις παραβάσεις και να εξασφαλίζεται η... ηρεμία.
Ο φυλακισμένος από την παρανομία που έκανε περνάει στην παρανομία της φυλακής με απόλυτη συνέχεια.
Παρ’ όλα αυτά, ο καθηγητής στην εξαιρετικά αιχμηρή ομιλία του αναγνώρισε τη δυνατότητα της συνεργασίας αυτής να φέρει κάποια θετικά αποτελέσματα.

Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος